توضیحات کوتاه:
ارسلان عباسیان یکی از عاشیق های منطقه ارسباران در شهرستان اهر زندگی می کند او از جوانی با ساز قوپوز آشنا شد و با ساز انس گرفت و هر روز با سازش نغمه های گوناگون به زبان مادری خود می خواند او کارش با نام خدا شروع می کند و اگر مشهور شود نیز خودش را نمی گیرد

عاشیق‏های آذربایجان نوازندگان و آوازخوان‏هایی هستند که اشعار و داستان های ترکی و آذری به یادگار مانده از گذشتگان را با استفاده از سازهای «قوپوز» و «چگور» می سرایند.

رسالت بزرگ عاشیق اینست که هر کجای دنیا نشانه‌‌ای از عشق، معرفت، مردانگی، جوانمردی و وطن پرستی باشند و آن را به اثر هنری ماندگار بدل می‌کند.

او که به خوبی از تاثیر و ماندگاری آواز و موسیقی در ذهن مخاطب خویش آشناست، با روانشناسی منحصر به فرد خود، مفاهیم ارزشمند و حماسه‏های آموزنده‏اش را با جادوی موسیقی در ذهن شنونده حکاکی می‏کند.

آن گونه که عمار احمدی در کتاب خود آورده است، عاشیق‏ها علاوه بر هنرمندی، از احکام شرعی و مسائل دینی نیز مطلع بودند و سروده‏های آنها منحصر به قوم و سرزمین مادرزادیشان نبوده است.

آنها در مدح پیامبر اسلام(ص) و ائمه شیعه (ع) هم شعر می‏سروده‏اند، عاشیق‏ها در تمامی اقوام ترک، ریشه‏ها و هواخواهان فراوان داشته و دارند، گرچه ممکن است در سرزمین‏های مختلف اسامی و عناوین مختلفی داشته باشند، به عنوان مثال در ترکمن صحرا و جمهوری آذربایجان به آنها «باغشی» می‏گویند و در یک سوی ازبکستان «باخشی» صدایشان می‏زنند، در مناطقی دیگر از ازبکستان به آنها می‏گویند «جیرچی»، اما در ترکیه و ایران «عاشیق» نامیده می‏شوند.

قیمت: 5,000 تومان

خرید و دانلود